"رفیق من سنگ صبور غمهام به دیدنم بیا که خیلی تنهامهیچکی نمیفهمه چه حالی دارم چه دنیای رو به زوالی دارممجنونمو دلزده از لیلیا خیلی دلم گرفته از خیلیانمونده از جوونیام نشونی پیر شدم پیر تو ای جوونیتنهای بی سنگ صبور خونه ی سرد و سوت و کور توی شبات ستاره نیست موندی و راه چاره نیستاگرچه هیچکس نیومد سری"