"رفیق من سنگ صبور غم هامبه دیدنم بیا که خیلی تنهامهیشکی نمی فهمه چه حالی دارمچه دنیای رو به زوالی دارممجنونم و دل زده از لیلیاخیلی دلم گرفته از خیلیانمونده از جوونیام نشونیپیر شدم، پیر تو ای جوونیپیر شدم، پیر تو ای جوونی...تنهای ببی سنگ صبورخوننه سرد و سوت و کورتوی شب هات ستاره نیستموندی و راه چاره ن"