حادثه عظیم کربلا، صحنه ریزش ها و رویش هایی است. انسان هایی که با حسن اختیار و همراهی امام حسین(ع) عاقبت به خیر و سعادتمند شدند. در مقابل، انسان هایی که با سوء اختیار و یاری نکردن ولیّ خدا دچار سوء عاقبت و زیا نکار شدند. دقت در زندگی هر یک از این افراد از نگاه تربیتی می تواند برای همگان عبرت آموز با شد. مقاله حاضر با روش توصیفی و روش کتابخانه ای به مصادیق ریزش ها می پردازد.