یکی از پیروزی هایی که خود را برای سپاه امام حسین(ع) می نمایاند، پرده برداری از روابط حسنه خانوادگی است که هر یک نسبت به همدیگر ابراز می کنند؛ درسی که با توجه به عبارت «هر مکانی کربلا و هر زمانی عاشوراست» این روابط حسنه را به زندگی روزمره می کشاند.
قاتلان سیدالشهدا(ع) و یاران با وفای این حضرت در کربلا در همین دنیا نیز سرنوشت شومی داشتند.
سنگ میزبان سر مبارک امام حسین (ع) در شهر حلب با عنوان «رأس الحسین (ع)» که هشت سال گذشته برای در امان بودن از حمله تکفیریها و داعش، توسط تولیت این مکان مقدس مخفی شده بود، پیدا و در جایگاه اصلی خود قرار گرفت.
ماجرای «ضحاک بن عبدالله » در نوع خود بی نظیر است، او که تا دقایق پایانی حماسه عاشورا در کنار امام شمشیر زد و شماری از لشکریان خصم را از پای درآورد و از نزدیک شاهد صحنه مظلومیت خاندان رسالت بود، چگونه بر عاقبت نیکوی خود پشت پا زد و خود را از فیض شهادت در رکاب سالار شهیدان محروم ساخت!
افراد مختلفی از شهرهای مختلف به امام پیوستند؛از این رو از تعداد و نحوه ی پیوستن آنان به امام گزارش دقیق وجود نداشته و تاریخ ضبط نکرده است.از سویی باید بررسی شود که مقصود از یاران امام چه کسانی هستند؟
رایگان ثبت نام کنید و اولین نفری باشید که از پست های جدید مطلع می شوید.