شاهنامه (بخش۱)آغاز کتاب: به نام خداوند جان و خرد/کزین برتر اندیشه برنگذرد/خداوند نام و خداوند جای/خداوند روزی ده رهنمای/خداوند کیوان و گردان سپهر/فروزنده ماه و ناهید و مهر/ز نام و نشان و گمان برترست/نگارندهٔ بر شده پیکرست/به بینندگان آفریننده را/نبینی مرنجان دو بیننده را/نیابد بدو نیز اندیشه راه/که او برتر از نام و از جایگاه/سخن هر چه زین گوهران بگذرد/نیابد بدو راه جان و خرد/خرد گر سخن برگزیند همی/همان را گزیند که بیند همی/ستودن نداند کس او را چو هست/میان بندگی را ببایدت بست