حاتم مردِ قدرتمندِ منطقهشان است. به تعبیر اهالی، نانِ مردم را میدهد. معدندار است و نگاه همه به او، از موضع ضعف میآید. یکی از بهترین ایدههای کارگردانی در سریال رهایم کن، طراحیِ یک اتاق مرتفع برای حاتم است با آن صندلی در ورودیاش، که مشرف بر اهالی و معدن است؛ همان تصویری که در تیتراژ شروع سریال میبینیم. آن تصویر، بهطور فشرده و خلاصه، موضع حاتم نسبت به کاراکترهای فرعی را افشا میکند؛ حاتم جایی بالاتر از بقیه است. همچنین معرفِ تنهایی، دورافتادگی و ناراحتیِ همیشگی حاتم است.