بلوچها از دورترین سالها با توجه به موقعیت طبیعی محیطزیست خود کوشیدهاند تا از مواد و مصالحی که طبیعت به رایگان یا با قیمت بسیار ارزان در اختیارشان قرار داده، حداکثر بهرهبرداری را بنمایند و با تبدیل آنها به کالاهای کاربردی، کسب درآمد کنند.
به همین سبب سفالسازی، حصیربافی، بافت سیاهچادر از مویزبر، بافت خورجین و جوال، نمدمالی، خراطی و تهیه مصنوعات مختلف دیگر از برگ درخت نخل و پوست و موی بز در بلوچستان سابقهای دیرین دارد و تقریبا ردپایی از تولید آنها در همه روستاهای بلوچستان دیده میشود.