مهم ترین وجه شخصیت طیب این است که لات شاهدوست چگونه در مسیر دیگری افتاد و تاوان آن را به بهای جان پرداخت اما مستند اصرار دارد مدام این را القا کند که لات نبود، لوطی بود.
طیب، پهلوان واقعی پایتخت بود؛ هم زور بازو داشت و می توانست لات هایی مثل حسین رمضان یخی و اطرافیانش را در دعوای معروف چهار راه مولوی، ادب کند و هم راستِ کارش، رسیدگی به مشکلات مردم بود. پسرش می گوید که ظهر حجره اش را در بازار میوه تعطیل می کرد؛ اما ساعت سه بعدازظهر به خانه می رسید؛ در راه، کارش گوش کردن به حرف مردم و راه انداختن کار آن ها بود. این را وظیفه خودش می دانست. طیب عاشق امام حسین(ع) بود.
زمان ما مي گفتند «جاهل ها» که لفظ خوبي نبود. توي آن قشر آدم هايي بودند که ناجوانمرد بودند و آدم هايي هم بودند که جوانمرد بودند. جاهلان يا لوطي ها يا عيارها، با معيارهاي آنها، به طيب نمره بالا مي دادند. يکي مي گفت ناصر فرهاد، چون دعوايي بوده و خوب داد مي زده. يکي مي گفت حسين رمضان يخي. بعد يکي آمد يک مانيفست داد که چرا طيب از همه اينها بهتر و بالاتر است...
پیروز حناچی شهردار تهران به همراه احمد مسجدجامعی عضو شورای اسلامی شهر و علی محمد سعادتی شهردار منطقه 12 و جمعی از خبرنگاران حوزه شهری از قهوهخانه حسین رمضان یخی در محله دروازه غار (هرندی) بازدید کرد. قهوهخانه «رمضونیخی» در میدان شهید هرندی، اول خیابان دروازه غار قرار دارد که متعلق به «حاج تقی اسماعیلیپور» یکی از اخوان اسماعیلیپور است که به همراه برادرانش آنها را باید یکی از مشهورترین لوتیها و محله گردانهای تهران دهه سی و چهل دانست
رایگان ثبت نام کنید و اولین نفری باشید که از پست های جدید مطلع می شوید.