محمدعلی رحمانی از آن دسته مسئولان دهه نخست انقلابیون در ایران است که برخلاف سوابق مهمش در آن سالها، امروز کمتر سخنی از او شنیده میشود و اکنون شاید بتوان گفت به جمع فراموششدگان انقلاب پیوسته است؛ کسانی که با وجود اختلافات فکری و تفاوتهای مدیریتی و احتمالاً یکدوجین تمایزات دیگر باهم، در یک نقطه مشترک جمع میشوند و آن، پذیرش مسئولیتهای تأثیرگذار در سالهای نخست تولد جمهوری اسلامی ایران از یکسو و کناررفتن تدریجی از سوی دیگر است، طوری که گویی از ابتدا نبودهاند.