سعید بهاری خیرجوی- با توجه به امپراتوری وسیع هخامنشیان و لشکرکشیهای عظیمی که انجام میدادند نیاز وافری به ثروت داشتند که طبیعتا از میان رعایای خود تامین میکردند، در زمان کورش و کمبوجیه امپراتوری به تازگی شکل میگرفت و چون هر دو بر اساس تسخیراتشان در حال گسترش مناطق حکمرانیشان بودند به اندازه کافی فرصت نکردند تا اقدام به تثبیت حکومت و تغییرات ساختاری کنند.
درآمدهای این دو پادشاه نیز به طور عمده از میان خزائن فتوحات و هدایا تامین میشد. آنها بعد از هر کشورگشایی گنجینههای پادشاهان مغلوب را به پایتختهای خود میفرستادند که هر یک از این گنجینههای شاهی به وسیله یک خزانه دار پادشاهی اداره میشد.