امسال گرچه برخلاف سالهای گذشته بوی عیدی، توپ و کاغذ رنگی نمیآید، اما بوی ترس از انفجار، ترقه و اکلیل و سرنج همچنان پا برجاست؛ زردی و سرخیمان در میان دود ترقهها گم شده و گاهی نارنجی آتش، سرخ میشود، سرخ خونی. سرخ توام با دود سیاه و رنگ مرگ که میشود "سرخِ سیاه"