عکس نوشته شهادت حضرت موسی کاظم
- محمد علی
- 10 اردیبهشت 1403
- 3 دیدگاه
سیری در سیرۀ امام کاظم(ع) در بیانات آیت الله العظمی جوادی ...
حوزه/ از امام کاظم (علیه السلام) سؤال شد فرشتگان اعمال ما را که می نویسند آیا خاطرات و نیتهایی را که فقط از دل گذرانده ایم و هنوز به لباس عمل در نیاوردیم هم می نویسند؟ حضرت فرمودند: آیا بوی باغ و بستان و بوی کثافت و گنداب یکی است؟ اگر از کنار باغی پر از گل و معطر بگذرید، بوی خوب احساس می کنید و چنانچه بوی بد به مشام انسان برسد، می فهمد که اینجا کثافت و زباله است. از بو می توان فهمید که از کنار باغ می گذریم یا از کنار چاه.
عکس شهادت امام موسی کاظم علیه السلام
عکس شهادت امام موسی کاظم تسلیت باد،عکس پروفایل شهادت امام موسی کاظم،عکس نوشته تسلیت شهادت امام موسی کاظم،عکس شهادت باب الحوائج،عکس شهادت موسی بن جعفر
پیامک جدید تسلیت شهادت امام موسی کاظم (ع)
تصاویر| شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع)
تصاویر و عکس نوشته‌های با کیفیت به مناسبت شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع)
عکس نوشته شهادت حضرت موسی کاظم
10 اردیبهشت 1403
عکس برای شهادت حضرت موسی کاظم
12 اسفند 1402
زندگانی امام موسی کاظم (علیه السلام) | مجله ربیع
زندگینامه امام موسی کاظم علیه السلام امام موسی بن جعفر علیه‌السلام در 25 ذی‌الحجه 127ق یا 7 صفر 128ق هنگامی که امام صادق علیه‌السلام و همسرش حمیده از حج بازمی‌گشتند، در منطقه ابواء به دنیا آمد ولادت او را در سال 129ق و در مدینه نیز گفته‌اند در تقویم جمهوری اسلامی ایران، ولادت امام هفتم در 20 ذی‌الحجه ثبت شده است برخی منابع از علاقه فراوان امام صادق علیه‌السلام به او خبر داده‌اند بنا بر روایت احمد برقی، امام صادق علیه‌السلام پس از ولادت فرزندش موسی، سه روز مردم را اِطعام کرد. نسب موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب با چهار واسطه به امام علی علیه‌السلام می‌رسد. پدر او امام صادق علیه‌السلام و مادرش حمیده بربریه است. کنیه او را ابوابراهیم، ابوالحسن اول، ابوالحسن ماضی و ابوعلی گفته‌اند. وی را به دلیل کنترل خشم خود در برابر بدرفتاری دیگران، کاظم و به سبب عبادتِ بسیار، عبد صالح لقب داده‌اند (بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص29) باب الحوائج نیز از القاب اوست و مردم مدینه او را زَیْنُ المُجتَهدین (زینت تلاش‌گران) می‌نامیدند (مفید، الارشاد، ج2، ص235-236). موسی بن جعفر علیه السلام در دوران انتقال قدرت از امویان به عباسیان به دنیا آمد. در چهار سالگی وی، نخستین خلیفه عباسی به حکومت رسید. از زندگی امام کاظم علیه‌السلام تا پیش از امامت وی، اطلاعات چندانی در دست نیست، جز چند گفتگوی علمی در زمان کودکی از جمله گفتگو با ابوحنیفه و عالمان ادیان دیگر (مجلسی، بحارالانوار، ج10، ص244-245 و 247) که در مدینه رخ داده است. بر پایه روایتی که در مناقب آمده، وی به صورت ناشناس وارد یکی از روستاهای شام شده و در آنجا با راهبی گفتگو کرده که به مسلمان شدن او و همراهانش انجامیده است. همچنین گزارش‌هایی از سفرهای امام به مکه برای حج یا عمره وجود دارد (ابن شهر آشوب، المناقب، ج4، ص311-313). چند بار نیز امام از سوی خلفای عباسی به بغداد احضار شده است. جز این موارد، امام بیشتر عمر خود را در مدینه گذرانده است. همسر و فرزندان امام کاظم علیه السلام تعداد همسران امام کاظم علیه‌السلام روشن نیست. نخستین آنها، نجمه، مادر امام رضاعلیه السلام است (شوشتری، رساله فی تواریخ النبی و الآل، ص75). از تعداد فرزندان او نیز در منابع تاریخی گزارش‌های متفاوتی آمده است. به گزارش شیخ مفید، او 37 فرزند (18 پسر و 19 دختر) داشته است. امام رضا علیه‌السلام، إبراهیم، شاهچراغ، حمزه، إسحاق از جمله پسران و فاطمه معصومه و حکیمه از جمله دختران او هستند (مفید، الارشاد، ج2، ص244). نوادگان امام کاظم علیه‌السلام به سادات موسوی شهرت دارند (سمعانی، الانساب، ج12، ص478). دوران امامت امام کاظم علیه السلام موسی بن جعفر علیه‌السلام، پس از شهادت امام صادق علیه‌السلام در سال 148ق در 20 سالگی به امامت رسید (جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص385). دوران امامت او با خلافت چهار تن از خلفای عباسی همزمان بود (طبرسی، اعلام الوری، ج2، ص6). حدود 10 سال از امامت او در خلافت منصور (حکومت136-158ق)، 11 سال در خلافت مهدی عباسی (حکومت158-169ق)، یک سال در خلافت هادی عباسی (حکومت169-170ق) و 13 سال در خلافت هارون (حکومت170-193ق) سپری شد (پیشوایی، سیره پیشوایان، ص413). مدت امامت موسی بن جعفر علیه‌السلام 35 سال بود و با شهادت او در سال 183ق امامت به فرزندش، امام رضا علیه‌السلام منتقل شد (جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص379-384). فعالیت علمی امام کاظم علیه السلام روایات امام کاظم علیه‌السلام فرمود: «هرکه دنیادوست شود، ترس آخرت از قلبش رخت بربندد، اگر به بنده‌ای علمی عطا شد و او محبتش به دنیا افزون گشت، از خدا دورتر می‌شود و خشم الهی بر او بیشتر خواهد شد» (ابن شعبه، تحف العقول، ص399). احادیث فراوانی از امام کاظم علیه‌السلام در منابع حدیثی شیعه روایت شده است؛ این روایات بیشتر در موضوعات کلامی چون توحید (کلینی، الکافی، ج1، ص141)، بداء (همان، ص148-149) و ایمان (همان، ص38-39) و نیز موضوعات اخلاقی است (قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج2، ص190-278، 297-307). همچنین مناجات‌هایی از جمله دعای جوشن صغیر از ایشان نقل شده است. در اسناد این روایات از او با تعابیری چون الکاظم، ابی‌الحسن، ابی‌الحسن الاول، ابی‌الحسن الماضی، العالم (کلینی، الکافی، ج1، ص149) و العبد الصالح یاد شده است. عزیزالله عطاردی 3134 حدیث از او در مُسْنَدُ الامام الکاظم گردآورده است (عطاردی، مسند امام الکاظم، ج1، مقدمه). ابوعمران مروزی از عالمان اهل‌سنت نیز شماری از احادیث امام هفتم شیعیان را در مسند الامام موسی بن جعفر آورده است (مروزی، مسندالاامام موسی بن جعفر علیه‌السلام، ص187-232). مناظر‌ه‌ها و گفتگوها مناظرات و گفتگوهایی از امام کاظم علیه‌السلام با برخی از خلفای عباسی (کلینی، الکافی، ج6، ص406) دانشمندان یهودی (مجلسی، بحارالانوار، ج10، ص244-245) و مسیحی (ابن شهر آشوب، المناقب، ج4، ص311-312) ابوحنیفه (کلینی، الکافی، ج3، ص297) و دیگران گزارش شده است. باقر شریف قرشی هشت گفتگو از امام کاظم علیه‌السلام، تحت عنوان مناظرات آن حضرت گرد آورده است (قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج1، ص278-294). امام کاظم علیه‌السلام با مهدی عباسی مناظره‌هایی درباره فدک و نیز حرمت خمر در قرآن انجام داده است (کلینی، الکافی، ج6، ص406). با هارون عباسی نیز مناظراتی داشته است. از آنجا که هارون می‌خواست خویشاوندی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم با خود را نزدیک‌تر از نسبت او با موسی بن جعفر نشان دهد، امام کاظم علیه‌السلام در حضور هارون به نزدیک‌تر بودنِ انتساب خویش به پیامبر تصریح کرد (صدوق، عيون أخبار الرضا، ج1، ص84-85). گفتگوهای موسی بن جعفر با عالمان ادیان دیگر نیز معمولاً در پاسخ به پرسش‌های آنان صورت گرفته که در پایان به گرویدن آنان به اسلام انجامیده است (مجلسی، بحارالانوار، ج10، ص244-245). سیره عبادی بر اساس منابع شیعه و سنی، امام کاظم علیه‌السلام بسیار اهل عبادت بود؛ به همین دلیل برای او از لقب عبد صالح استفاده می‌شود (بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص29). بر پایه برخی گزارش‌ها امام کاظم علیه‌السلام آن قدر عبادت می‌کرد که زندان‌بانان او نیز تحت تأثیر قرار می‌گرفتند (همان، ص32-33). شیخ مفید موسی بن جعفر علیه‌السلام را عابدترین مردم زمان خود دانسته و گزارش کرده است که آن حضرت چنان از ترس خدا گریه می‌کرد که محاسنش از اشک خیس می‌شد. او دعای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ» را تکرار می‌کرد و دعای «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ» را در سجده می‌خواند (مفید، الارشاد، ج2، ص231-232). حتی هنگامی که به دستور هارون به زندان منتقل شد، خدا را سپاس می‌گفت که فرصتی برای عبادت یافته است: «خدایا همواره از تو فراغتی برای عبادتت طلب می‌کردم و تو آن را برایم فراهم کردی؛ پس تو را سپاس می‌گویم» (همان، ص240). نقش انگشتری امام کاظم علیه‌السلام «حَسْبِيَ اللَّهُ حَافِظِي» (طبرسی، مکارم الاخلاق، ص91) و ِ «الْمُلْكُ لِلَّهِ وَحْدَهُ» (مجلسی، بحارالانوار، ج48، ص11) بوده است. سیره اخلاقی در منابع شیعه و سنی، گزارش‌های مختلفی درباره بردباری (ابن اثیر، الکامل، ج6، ص164) و سخاوت امام کاظم علیه‌السلام وجود دارد (بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص30-33). شیخ مفید او را بخشنده‌ترین مردم زمان خودش دانسته که شب‌ها برای فقیران مدینه آذوقه می‌برد (مفید، الارشاد، ج2، ص231-232). ابن عنبه درباره سخاوت موسی بن جعفر علیه‌السلام گفته است: او شب‌ها از خانه بیرون می‌رفت و کیسه‌هایی از درهم همراه داشت و به هر کس می‌رسید یا به کسانی که به احسان او چشم داشتند، می‌بخشید تا بدانجا که کیسه‌های پول او ضرب‌المثل شده بود (ابن عنبه، عمده الطالب، ص177). همچنین گفته شده موسی بن جعفر علیه‌السلام به کسانی که به او آزار می‌رساندند نیز بخشش می‌کرد و وقتی به او خبر می‌دادند فردی در صدد اذیت او بوده، برایش هدیه می‌فرستاد (بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص29). همچنین شیخ مفید امام کاظم علیه‌السلام را کوشاترین فرد در صله رحم با خانواده و دیگر بستگان دانسته است (مفید، الارشاد، ج2، ص232). بشر حافی نیز که بعدها از مشایخ صوفیه گردید، تحت تأثیر سخنان و اخلاق او توبه کرد (حاج حسن، باب الحوائج، ص281). سیره سیاسی دوران زندگانی موسی بن جعفر علیه‌السلام با دوران قدرت گرفتن عباسیان و قیام‌های متعدد از سوی علویان علیه آنان همزمان بود. عباسیان با شعار طرفداری و حمایت از اهل‌بیت علیهم‌السلام به قدرت رسیدند، ولی طولی نکشید به دشمنی سخت برای علویان تبدیل شدند و بسیاری از آنان را کشتند یا به زندان انداختند (الله‌اکبری، رابطه علویان و عباسیان، ص22-23). سخت‌گیری حاکمان عباسی بر علویان سبب شد تا شماری از علویان سرشناس دست به قیام بزنند. قیام نفس زکیه، تشکیل حکومت ادریسیان و قیام شهید فخ از آن جمله بود. قیام فخ در سال 169ق در دوره امامت موسی بن جعفر علیه‌السلام و خلافت هادی عباسی به وقوع پیوست (جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص385-384). امام در این قیام‌ها شرکت نکرد و موضع صریحی از او در تأیید یا رد آنها گزارش نشده است؛ حتی یحیی بن عبدالله پس از قیام در طبرستان، در نامه‌ای از همراهی نکردن وی گلایه کرد (کلینی، الكافى، ج1، ص367). در مورد موضع امام در قیام فخ که در مدینه رخ داد، دو دیدگاه وجود دارد: عده‌ای معتقدند امام با این قیام موافق بوده است. استناد این گروه به این سخن امام خطاب به شهید فخ است: «پس در کار خویش جدی باش چراکه این مردم ایمان را اظهار می‌کنند ولی در نهان شرک دارند» (همان، ص366)؛ عده‌ای دیگر گفته‌اند این قیام‌ها مورد تأیید امام نبوده است (ر. ک. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص389). در هر صورت، هنگامی که امام سر شهید فخ را دید، آیه استرجاع بر زبان جاری کرد و او را ستود (اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص380). هادی عباسی دستور قیام فخ را به امام کاظم علیه‌السلام نسبت می‌داد و به همین دلیل او را به قتل تهدید کرد (قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج1، ص494-496). زندان امام کاظم علیه‌السلام در طول دوران امامتش چندین بار از سوی خلفای عباسی احضار و زندانی شد. نخستین‌بار در زمان خلافت مهدی عباسی، امام را به دستور خلیفه از مدینه به بغداد منتقل کردند (ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص313). هارون نیز دو بار امام را زندانی کرد. زمانِ دستگیری و زندان اول در منابع ذکر نشده، ولی دومین بار در 20 شوال 179ق در مدینه دستگیر (کلینی، الکافی، ج1، ص476) و در 7 ذیحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد (صدوق، عيون أخبار الرضا(ع)، ج1، ص86). بنا به گزارش شیخ مفید، هارون در سال 180ق در نامه‌ای به عیسی بن جعفر، از او خواست امام را به قتل برساند، ولی او نپذیرفت (مفید، الارشاد، ج2، ص239). امام را پس از مدتی به زندان فضل بن ربیع در بغداد منتقل کردند. امام کاظم علیه‌السلام سال‌های پایانی عمر خود را در زندان‌های فضل بن یحیی و سندی بن شاهک گذراند (قمی، الانوار البهیه، ص192–196). در زیارتنامه امام کاظم علیه‌السلام با عبارت «الْمُعَذَّبِ فِي قَعْرِ السُّجُون»؛ کسی که در سیاه‌چال‌ها شکنجه می‌شد، به او سلام داده شده است (مجلسی، بحارالانوار، ج99، ص17). درباره دلیل دستگیر شدن امام هفتم شیعیان توسط خلفای عباسی و انتقال وی به زندان، گزارش‌های متفاوتی در منابع آمده است. بنا بر برخی گزارش‌ها دلیل دستگیری موسی بن جعفر علیه‌السلام به دستور هارون، حسادت یحیی برمکی و بدگویی علی بن اسماعیل بن جعفر از وی نزد هارون بوده است (مفید، الارشاد، ج2، ص237-238). گفته شده هارون به ارتباط شیعیان با امام کاظم علیه‌السلام حساس بود و از اینکه اعتقاد شیعیان به امامت آن حضرت باعث تضعیف حکومت (صدوق، عیون اخبار الرضا، ج1، ص101) وی شود، بیم داشت. همچنین بر پایه برخی گزارش‌ها دلیل زندانی شدن امام کاظم علیه‌السلام این بود که برخی از شیعیان همچون هشام بن حکم، با وجود اینکه امام دستور به تقیه داده بود، خواست امام را رعایت نمی‌کردند (صدوق، کمال الدین، ج2، ص361-363). این گزارش‌ها مناظره‌های هشام بن حکم را از جمله اسباب زندانی شدن امام برشمرده‌اند (کشّی، ص270ـ271). اصحاب و وکلا علی بن یقطین، هشام بن حکم، هشام بن سالم، محمد بن ابی‌عمیر، حماد بن عیسی، یونس بن عبدالرحمن، صفوان بن یحیی و صفوان جمال از اصحاب امام کاظم علیه‌السلام بودند که برخی از آنان در شمار اصحاب اجماع ذکر شده‌اند (قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج2، 231-373). پس از شهادت امام کاظم علیه‌السلام، شماری از اصحاب او از جمله علی بن ابی حمزه بطائنی، زیاد بن مروان و عثمان بن عیسی امامت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام را نپذیرفتند و در امامت موسی بن جعفر علیه‌السلام توقف کردند (طوسی، الغیبة، ص65-64). این گروه، با عنوان واقفیه مشهور شدند. البته بعدها برخی از آنان امامت حضرت رضا علیه‌السلام را پذیرفتند. سازمان وکالت امام کاظم علیه‌السلام برای ارتباط با شیعیان و تقویت توان اقتصادی آنان، سازمان وکالت را که در زمان امام صادق علیه‌السلام پایه‌گذاری شده بود، گسترش داد. او برخی از اصحاب خود را به عنوان وکیل، به مناطق مختلف می‌فرستاد. گفته شده در منابع به نام 13 نفر از وکلای او اشاره شده است (جباری، امام کاظم و سازمان وکالت، ص16). بنابر برخی منابع، علی بن یقطین و مفضل بن عمر در کوفه، عبدالرحمان بن حجاج در بغداد، زیاد بن مروان در قندهار، عثمان بن عیسی در مصر، ابراهیم بن سلام در نیشابور و عبدالله بن جندب در اهواز وکالت او را بر عهده داشتند (همان، ص423-599). گزارش‌های مختلفی در منابع آمده است که شیعیان خمس خود را به امام کاظم علیه‌السلام یا نمایندگان او می‌رساندند. شیخ طوسی نیز دلیل پیوستن برخی از وکلای آن حضرت به واقفیه را، فریفته‌شدن به اموالی می‌داند که نزد آنان جمع شده بود (طوسی، الغیبة، ص65-64). در گزارش علی بن اسماعیل بن جعفر به هارون که منجر به زندانی شدن امام کاظم شد، آمده است: «مال‌های فراوانی از شرق و غرب برای او فرستاده می‌شود و دارای بیت‌المال و خزانه‌ای است که سکه‌های مختلف به حجم بسیار در آن یافت می‌شود» (قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج2، ص455). نامه‌نگاری، شیوه دیگر ارتباط وی با شیعیان بود که در مورد مسائل فقهی، اعتقادی، وعظ و دعا و مسائل مربوط به وکلا انجام می‌گرفت. حتی نقل شده است که او از داخل زندان برای اصحاب خود نامه می‌نوشت (کلینی، الكافی، ج1، ص313) و به مسائل آنان پاسخ می‌داد (امین، اعیان الشیعه، ج1، ص100). جایگاه امام موسی کاظم علیه‌السلام نزد اهل سنت اهل‌سنت به امام هفتم شیعیان، به عنوان یک عالم دینی احترام می‌گذارند. برخی از بزرگان آنان علم و اخلاق امام کاظم علیه‌السلام را ستوده (ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج15، ص273) و از بردباری، سخاوت، کثرت عبادت و دیگر ویژگی‌های اخلاقی او سخن گفته‌اند (بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص29) همچنین مواردی از بردباری و عبادت امام کاظم علیه‌السلام در منابع اهل سنت گزارش شده است (همان، ص29-33). برخی از عالمان اهل سنت مانند سَمْعانی، تاریخ‌نگار، محدث و فقیه شافعی قرن ششم هجری، به زیارت قبر امام کاظم علیه‌السلام می‌رفته (سمعانی، الانساب، ج12، ص479) و به او متوسل می‌شده‌اند. ابوعلی خَلّال، از علمای اهل سنت، گفته است هر گاه برایش مشکلی پیش می‌آمده به زیارت قبر موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌رفته و به او توسل می‌کرده و مشکلش برطرف می‌شده است (بغدادی، تاریخ بغداد، ج1، ص133). از شافعی، از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، نیز نقل شده که قبر او را «داروی شفابخش» توصیف کرده است (کعبی، الامام موسی بن الکاظم علیه‌السلام سیره و تاریخ، ص216). شهادت امام کاظم علیه السلام واپسین روزهای عمر امام کاظم علیه‌السلام در زندان سندی بن شاهک سپری شد. شیخ مفید گفته است سندی، به دستور هارون الرشید امام را مسموم کرد و امام سه روز پس از آن به شهادت رسید (مفید، الارشاد، ج2، ص242). شهادت وی 25 رجب 183ق در بغداد رخ داده است (همان، ص215). درباره زمان و مکان شهادت امام کاظم علیه‌السلام نظرات دیگری هم وجود دارد (قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج2، ص516-517). پس از آنکه موسی بن جعفر علیه‌السلام به شهادت رسید، سندی بن شاهک می‌خواست این‌گونه جلوه دهد که امام به مرگ طبیعی از دنیا رفته است. از همین رو عده‌ای از فقها و سرشناسان بغداد را حاضر کرد و پیکر امام را به آنها نشان داد تا ببینند در بدن امام جراحتی وجود ندارد. همچنین به دستور او پیکر امام را روی پل بغداد قرار دادند و اعلام کردند که موسی بن جعفر به مرگ طبیعی از دنیا رفته است. درباره چگونگی شهادت وی گزارش‌های متفاوتی وجود دارد؛ بیشتر تاریخ‌نویسان بر این باورند که یحیی بن خالد و سندی بن شاهک او را مسموم کرده‌اند. در گزارشی نیز گفته شده او را با پیچیدن در فرش به شهادت رسانده‌اند (مفید، الارشاد، ج2، ص242-243). برای قراردادن بدن امام کاظم علیه‌السلام در معرض دید عموم دو دلیل گفته شده: یکی اثبات اینکه او به مرگ طبیعی از دنیا رفته؛ دیگری باطل کردن باور کسانی که به مهدویت او اعتقاد داشته‌اند (اربلی، کشف الغمه، ج2، ص763). پیکر موسی بن جعفر علیه‌السلام را در مقبره خانوادگی منصور که به مقابر قریش شهرت داشت، دفن کردند (صدوق، عیون اخبار الرضا، ج1، ص99-105). مدفن او به حرم کاظمین مشهور است. گفته شده دلیل عباسیان برای اینکه بدن امام را در این مقبره دفن کردند، ترس از آن بود که مبادا مکان دفن او محل تجمع و حضور شیعیان شود (اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص417). آرامگاه امام کاظم و امام جواد علیهماالسلام، در منطقه کاظمین در بغداد به حرم کاظمین مشهور و زیارتگاه مسلمانان به‌ویژه شیعیان است. بر پایه روایاتی از امام رضا علیه‌السلام، ثواب زیارت قبر امام کاظم علیه‌السلام، با زیارت قبر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، حضرت علی و امام حسین علیهماالسلام برابری می‌کند (کلینی، الکافی، ج4، ص583).
شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع) تسلیت باد
امام موسی بن جعفر (ع) معروف به امام موسی کاظم (ع)، ملقب به کاظم و باب الحوائج هفتمین امام شیعیان و پدر امام رضا (ع) است. ایشان در سال ۱۲۸ قمری متولد و در سال ۱۴۸ قمری پس از شهادت پدر بزرگوارشان _امام صادق (ع) _ به امامت رسیدند. ایشان توسط مهدی و هارون عباسی زندانی و در سال ۱۸۳ قمری در زندان سندی بن شاهک به دستور هارون‌الرشید مسموم و به شهادت رسیدند.
تصاویر شهادت امام موسی کاظم
شهادت امام موسی کاظم کارت پستال شهادت امام موسی کاظم تصاویر شهادت امام موسی کاظم,تصاویر کارت پستال شهادت امام موسی کاظم,عکس های شهادت امام موسی کاظم,جدیدترین عکس های شهادت امام موسی کاظم,کارت تسلیت شهادت امام موسی کاظم,جدیدترین تصاویر شهادت امام موسی کاظم,پوستر شهادت امام موسی کاظم
عکس نوشته شهادت امام کاظم علیه السلام
عکس شهادت حضرت امام موسی کاظم
06 فروردین 1403
عکس شهادت حضرت موسی کاظم
18 اردیبهشت 1403
عکس نوشته ( بهشت من )
عکس نوشته ( روضه هفتگی )
عکس نوشته ( حریم رضوی )
تصویر با کیفیت شهادت امام کاظم علیه السلام
عکس شهادت حضرت امام موسی کاظم
06 فروردین 1403
عکس نوشته تسلیت شهادت امام موسی کاظم
24 بهمن 1402
عکس برای تسلیت شهادت امام موسی کاظم
12 بهمن 1402
عکس شهادت امام موسی کاظم تسلیت
02 اردیبهشت 1403
تسلیت عکس پروفایل شهادت امام موسی کاظم
21 خرداد 1403
عکس نوشته صلوات خاصه امام موسی کاظم
16 دی 1402
عکس چهره امام موسی کاظم
15 شهریور 1402
عکس مرقد مطهر امام موسی کاظم
18 مهر 1402
عکس های حرم امام موسی کاظم
06 دی 1402