جغد تنها روی آخرین شاخه ی نیمه جان درخت پیر آشیانه کرد. جغد تکانی به خودش داد و بال و پری زد اما صدای ترک برداشتن شاخه را نشنید. درخت با خود اندیشید اگر نتوانم آخرین مهمانم را نگه دارم پس به چه درد می خورم؟! ریشه های خشکش دیگر توان مکیدن آب را نداشت و در آستانه ی خرد شدن بود اما درخت پایداری می کرد.