در ایران عصر ساسانی، به خوراک و چگونه خوردن آن، توجه بسیار میشد. از جمله خوراکیهای محبوب آن دوران، غذاهای گوشتی سرد بود که «اَفسَرد» نامیده میشد. رسالۀ «خسرو و ریدگ» که متنی به زبان فارسی میانه است، گوشت گاو، گوزن، بچه شتر، گوساله یک ساله، گاومیش و گورِ خانگی را مناسب برای تهیه انواع اَفسرَد معرفی میکند.