"زنــدگــیرسم پذیرایی از تقدیر استســهـم مـــن،هــر چـه کـه هـست مـن بـه انـدازه این سـهم نمـــی انـدیشــموزن خـوشبختـی مـنوزن رضایتمندی اسـتشایــد ایــن راز،هــمان رمـز کنار آمـدن وسـازش با تقـدیـر است."
شب آرامی بود می روم در ایوان، تا بپرسم از خود زندگی یعنی چه؟ مادرم سینی چایی در دست گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا لب پاشویه نشست پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد شعر زیبایی خواند، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین :با خودم می گفتم زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست رود دنیا جاریست زندگی ، آبتنی کردن در این
"زندگی فهم نفهمیدن\u200cهاستآسمان، نور، خدا،عشق، سعادت، با ماستدر نبندیم به نوردر نبندیم به آرامش پر مهر نسیمزندگی رسم پذیرایی از تقدیر استوزن\u00a0خوشبختی منوزن رضایتمندی\u200cست ...👤 سهراب سپهری"
لطفا جواب بدین ؟
رایگان ثبت نام کنید و اولین نفری باشید که از پست های جدید مطلع می شوید.