حضرت زینب کبری(ع) در مسئولیت بزرگ جهاد در راه خدا، از مال و همسر و فرزند گذشت و با کمال شهامت و فداکاری، از هرچه لازم بود، دست کشید و در همه جا یار مهربان برادر بود و در چند مورد جان امام سجاد(ع) را از مرگ نجات داد. گرچه عاشورا پدیده ای است که به وجود آورندۀ آن امام حسین(ع) بود؛ اما بدون شک پرورش دهندۀ آن، حضرت زینب(ع) بوده است، وظیفۀ مهم آن بانو پس از عصر عاشورا، پاسداری از نهضت خونین برادر و رساندن پیام کربلا به جهانیان بود. خطبه های آتشین و بلند پایۀ آن حضرت، تمام نقشه های شوم یزیدیان را بر آب کرد و تمام بافته های سی و چند سالۀ بنی امیه را پنبه نمود و کاخ امویان را برای همیشه لرزاند و واژگون کرد.