ماههای گرم سال که فرا میرسید، علاقه ناصرالدینشاه به شکار هم گل میکرد. برخی میگویند هر وقت شاه قاجار خلقش تنگ میشد، باید او را به شکار میبردند تا شاید چادرزنی در روستای خوش آب و هوای دوشان تپه و شکار آهو، گوزن و خرگوش وحشی دلش را شاد کند. نقل است که ناصرالدینشاه به همین دلیل به روستای دوشان تپه علاقه بسیار داشت؛ آنقدر که شکار در تپههای این روستا و دعوت و پذیرایی از مهمانهای خارجی در این منطقه او را بسیار سرخوش میکرد. نام دوشانتپه هم نشان از وفور خرگوش در محدوده این روستا دارد.